नेपालमा प्रजातन्त्रको उदय हुनु पूर्व यस जिल्लाको वन सम्पदाको उपभोग विर्ताको रुपमा गरिएको वुझिन्छ । उक्त अवधिमा यो जिल्ला प्रसस्त वन जंगलले ढाकिएको थियो । मलेरीयाको प्रकोपले मानिसहरु यहाँ वसोवास गर्न डराउथे र पूर्वी भेगको कालापानीको नामले चिनिने गर्दथ्यो । ऐतिहासिक दृष्टिले वन क्षेत्रको रेखदेख करीव १९९९ तिर वन जांच अड्डाको नामबाट भएको वुझिन्छ । दोस्रो विश्व यूद्धताका वन पैदावारको आपूर्तिका लागी राम्रो जातको काठ छानविन गरि निकासी गरियो र वनलाई ठुलो आघात पु¥यायो । २००७ साल पश्चात वन सदुपयोगमा तिव्रता आयो । क्रमिक रुपले वन फडानी गर्दै बसोवास गराउने कार्यक्रमहरु लागु गराइए । वन जंगलको महत्व वोध हुंदै आयो फलस्वरुप २०१३ सालमा यस जिल्लामा भएका सम्पूर्ण वन राष्ट्रियकरण गरीयो र वन जंगलमा स्वामित्वको अन्त भयो । वन जंगलको राष्ट्रियकरणले जनतामा नकारात्मक सोचाई आई जति सक्दो छिटो आफ्नो स्वामित्वको जंगल उपभोग गर्न उन्मुख गरायो । उक्त कारणले वनको संरक्षण हुन नसक्दा धेरै जंगल क्षेत्र क्षती भयो र वन क्षेत्रको क्षेत्रफल साँघुरिदै गयो । विगतमा प्रसस्त वन क्षेत्र रहेको यस झापा जिल्लामा हाल १९५५७ हेक्टर मात्र वन क्षेत्र रहेको छ । सन् १९६७ र १९७५ मा यस जिल्लामा अनुमानित ८७३७२ र ३६००० हेक्टर क्रमश वनले ढाकेको थियो ।